potnia thiron

Aλέκος Φασιανός, Maria Marshall, Antonio Riello, Αφροδίτη Λίτη

2007 Contemporary Istanbul

28.11.07 - 02.12.07




2007 Contemporary Istanbul 3

Η Αίθουσα Σύγχρονης Τέχνης Πότνια Θηρών συμμετέχει στην έκθεση Contemporary Istanbul με τέσσερις διεθνείς καλλιτέχνες: τον Αλέκο Φασιανό, τη Maria Marshall, τον Antonio Riello και την Αφροδίτη Λίτη. Την Π/Θ χαρακτηρίζει η δυναμική στάση και η δραστηριότητα εκείνη, η οποία διαφαίνεται ιδιαίτερα μέσα από την επιλογή των καλλιτεχνών που εκπροσωπεί: με αφετηρία την έκθεση του Α. Φασιανού, η Π/Θ παρουσιάζει την πρόσφατη δουλειά ενός καλλιτέχνη που συνειδητά επανέρχεται διαρκώς στο (ατόφιο και αυθεντικό) ύφος που τον έχει καθιερώσει, αποδεικνύοντας ότι η επανάληψη και τυποποίηση δεν αποτελούν παγίδα, αλλά δηλώνουν την ταυτότητα και την ιστορία του ως του ‘μοναδικού διεθνούς εμβέλειας και ακτινοβολίας σύγχρονου Έλληνα καλλιτέχνη της γενιάς του’.

Το επόμενο βήμα διαγράφεται με την έκθεση της film artist Maria Marshall, της οποίας το έργο –ταυτόχρονα σαγηνευτικό και ανησυχητικό-προσελκύει και απωθεί, ανταποκρινόμενο στη διττή έννοια του τίτλου ‘Σειρήνες’. Πιο ειδικά, στο Σοφικόν Επιδαύρου, έργο που προβάλλεται στο Contemporary Istanbul, το τελετουργικό στοιχείο συνδέει το χθες με το σήμερα με τρόπο αινιγματικό, ανοιχτό προς αποκρυπτογράφηση.

Η ιδέα του πολιτικά μη ορθού ή ανορθόδοξου που αντιπροσωπεύει την Π/Θ εκφράζεται με έντονο σαρκασμό και ειρωνεία στη δουλειά του Antonio Riello: τα όπλα, οι χειροβομβίδες και οι οβίδες, αντικείμενα κατεξοχήν συνδεδεμένα με τη βία και την εξουσία, γίνονται στα χέρια του καλλιτέχνη γυναικεία αξεσουάρ και διακοσμητικά για το σπίτι. Το σεξ, η δύναμη, το κιτς και ο διάλογος μεταξύ χρηστικού αντικειμένου και έργου τέχνης αποτελούν τα συστατικά της έκθεσης του Riello, ο οποίος προσεγγίζει το θεατή με παιγνιώδη διάθεση, χωρίς παρ’όλ’αυτά να υποβαθμίζει τη σοβαρή διάσταση του θέματός του.

Τέλος, τις μεταλλικές κατασκευές της Αφροδίτης Λίτη διακρίνει η υπερβατική συνύπαρξη θέματος και υλικού: μικρά, ελαφριά και εύθραυστα πλάσματα και στοιχεία της φύσης αποκτούν όγκο, βάρος και απτή υπόσταση που αντιβαίνει προς την πραγματικότητα. Ένα κουκουνάρι και ένα έντομο, ασήμαντα και συνηθισμένα στην ελληνική φύση, αποκτούν μνημειακό και αλληγορικό χαρακτήρα. Παρομοίως, το υπερμέγεθες δαχτυλίδι λειτουργεί σαν υπερφυσικό ενθύμημα της ιστορικής, θρησκευτικής και συχνά συναισθηματικής και αναμνηστικής του αξίας, όχι πια μόνο ως κοσμήματος, αλλά ως διαχρονικού συμβολικού αντικειμένου.

Τα έργα των τεσσάρων καλλιτεχνών που εκτίθενται στο Contemporary Istanbul-ταυτόχρονα αυτόνομα, αλλά και σε διάλογο μεταξύ τους-αποτελούν διαφορετικές εκφάνσεις μιας κοινής αντίληψης περί τέχνης, που δεν εφησυχάζει ούτε συμβιβάζεται, αλλά τολμά να έρχεται σε δημιουργική σύγκρουση-όπως ακριβώς και η Π/Θ.